Happy Holi madam!
Blijf op de hoogte en volg Moniek
23 Maart 2014 | India, Sevāgrām
Status:
BLIJ, heb alweer tientallen baby'tjes op de wereld gezet:)
HOT, het is ontzettend warm op dit moment: 30-40 graden zoiets, maar hier kun je blij mee zijn, want in mei wordt het boven de 50 graden!
ROZE, mijn nieuwe haarkleur is roze en ik krijg het na een week wassen er niet uit.....
Vorige week zondag was mijn vrije dag. Ik besloot om rustig aan te doen aangezien na het tripje van vorige week naar tiger reserve, wat wel 3.5 uur rijden was op hobbelige wegen, geen zin had om weer zo'n lange reis te maken, maar om lekker uit te slapen en rustig aan mn dag te beginnen. Ik besloot om naar Bapu Kuti te gaan, het huisje waar Gandhi vroeger heeft gewoond. Na een paar keer verdwaald te zijn geweest, ik vraag me nog af hoe in dit gehucht van een plaatsje, kwam ik eindelijk op de eindbestemming Bapu Kuti. Het stelt eigenlijk niet heel veel voor, een aantal hutjes, maar toch wel leuk om hier even te zijn. Natuurlijk moest ik ook weer met een aantal op de foto, want o wat is het toch bijzonder om een blank iemand te zien, uhuhm.
Hierna ben ik nog wat heeeeeeerlijk fruit gaan kopen, de watermeloenen en verse ananas zijn hier zo lekker en ben ik terug naar het hostel gegaan. Ik heb best lang met het thuisfront geskypt en daarna ben ik gaan zonnen, aangezien mijn voeten alleen nog maar bruin zijn. De rest van mijn huid bedek ik zo veel mogelijk met stof, aangezien ik al een aantal keer een opmerking heb gekregen over dat ik te bloot ben aangekleed. Ik wil natuurlijk wel bruin thuis komen dus ik ben met een hempje en een broekje op het dak van het hostel gaan zitten, waar niemand me ziet. Heerlijk!
Maandag was het dan zo ver! Het beroemde Holi Festival!! Ik had al wat kleuren poeder ingeslagen en waterpistolen. Ik was dus klaar voor het festival. Ze hadden me hier geadviseerd om me in te oliën, omdat sommige kleuren hardnekkig zijn, dus ook dit heb ik gedaan, maar blonde ik was natuurlijk mijn haren vergeten in te oliën. Maar goed ik wist totaal niet wat ik moest verwachten van dit spektakel dus ben naar beneden gegaan op het grasveldje waar al gauw mensen naar me toe kwamen om me Happy Holi Madam te wensen. Ze spreken me hier aan met Madam, omdat ik een intern ben en de meesten die op dat terrein waren under graduated. Pfff wat voel ik me oud!! Vervolgens vonden ze het heel leuk om mij als blanke in de modder te gooien (dat is ook gebruikelijk bij Holi Festival) en heel schattig wat ze heel ruw en hard deden bij anderen, tilden ze mij heel voorzichtig of en zetten ze me zachtjes in de modder en gooiden ze me wat spetters modder over me. Het werd steeds drukker en het terrein werd een grote wolk kleur en modder, heel grappig en leuk om mee te maken. Nadat iedereen mooie gekleurd was gingen we dansen op Hindi muziek. Ook super leuk om mee te maken. Ik kreeg wat heerlijke hapjes van de warden man (onze moeder van het hostel), dus al met al een leuke morgen. Hierna was het dus tijd om te douchen. Ik wist niet dat mijn haren onder de kleuren zaten, maar toen keek ik in de spiegel:O Knal en knal roze. Na een uur onder de douchte te hebben gestaan zijn de meeste kleuren van mijn lijf, maar helaas heb ik nog steeds een roze coupe. Maar ach, ik ben wel wat gewend met mijn haar, dus dit kan er ook nog wel bij. En ik ben blij dat het roze is en geen blauw of groen. Bovendien vinden ze het overal geweldig dat ik roze haar heb, omdat ik Holi heb gespeeld, dus het is gelukkig geen ramp!
Dinsdag moest ik weer beginnen in het ziekenhuis. Deze week zou ik meedoen met Unit 2, wat inhoudt dat ik met een aantal artsen, PG's en het hoofd van de afdeling a.k.a. professor meeloop. We hebben 2x OPD (poli) in de week, 2 keer OT (OK) en 2 keer een vrije dag waarin je wordt opgeroepen om te werken en je wel in het ziekenhuis aanwezig moet zijn op de afdelingen. De taalbarriere is nu echt een groot probleem en zeker op de poli, dat maakt het wel moeilijk om alles te volgen. Maar gelukkig leggen de artsen en het hoofd van de afdeling, waar ik graag mee meeloop me veel dingen uit. Ik mis wel echt een vaste PG of arts waar ik mee meeloop, overal word ik van hort naar her gestuurd om dan met die mee te lopen dan met die en niet iedereen is even blij met een co-assistent aan zijn zijde. Vandaar dat ik graag met het hoofd meeloop, zij is erg aardig en wilt me heel veel uitleggen. Op OK heb ik al verschillende dingen gezien: waaronder het verwijderen van de baarmoeder, keizersnedes natuurlijk, het nemen van biopten en sterilisaties. Heel interessant allemaal. Toch mis ik wel de huilende baby's dus ik ga vragen of ik mijn laatste week van mijn stage toch nog naar de labour room mag, wat vast wel zal mogen:D Wat ik trouwens nog steeds heel raar vindt is dat ze opstaan voor alle artsen en dan zeker voor de professoren en al helemaaaaaal voor de oud hoofd van de afdeling. Zo maakte ik mee dat we in labour room waren en er was een PG op bezoek die eigenlijk op de afdeling hoorde. De oud hoofd van de afdeling kwam binnen en hij sprintte weg naar een kamertje om zich te verstoppen. Ik schrok me dood. De anderen wisten niet hoe snel ze op moesten springen. Ik vroeg aan de PG waarom ze dit dus deden, maar dit doen ze dus als blijk voor respect, omdat ze graag wilt dat iedereen respect voor haar heeft. Ze vertelde zelfs dat als ze belt dat ze de neiging heeft om op te staan. Echt belachelijk vind ik, voor mij is iedereen gelijk, maar goed. Hier heerst een enorme hiërarchie. Ik ben blij dat dat in Nederland anders is. Wel heb ik ontzettende respect voor de PG's hier. Ze zijn dag en nacht in het ziekenhuis aan het werk en velen hebben al kinderen. Zo vertelde een PG mij dat ze een baby heeft van 5.5 maanden die bij haar schoonmoeder woont en die ze eigenlijk als ze kan 1x in de week ziet. Ze mist hem heel erg en probeert als het kan er naartoe te gaan, maar dat is dik anderhalf uur rijden. Een andere PG vertelde me dat ze 2 kinderen heeft in het zuiden van India van 11 en 8 jaar. Ze heeft ze eerst opgevoed en is daarna begonnen aan haar PG. Ze ziet haar kinderen en haar man eens in de 3 maanden, omdat het wel 20 uur reizen is naar het zuiden. Verschrikkelijk lijkt me dat! Daarom zijn ze ook altijd aan het werk, want zodra ze alleen zijn gaan ze hun kinderen missen, wat ik me ook goed kan voorstellen. Gelukkig is dat ook anders in Nederland. Respect voor de PG's hier.
Woensdag ben ik met een aantal van hier weer naar Bapu Kuti geweest om daar wat te gaan drinken en bovendien heb ik daar een schooltje bezocht. Super leuk ze tekenen allemaal de goden van hier. Ook waren er nog wat schoolkinderen aanwezig die het natuurlijk weer super interessant vonden dat er een blanke aanwezig was. Dus er moesten natuurlijk weer wat foto's worden geknipt en ik kon het natuurlijk ook niet laten om met de schattige kinderen op de foto te gaan:D Het resultaat, zie hieronder!
Vandaag is natuurlijk weer een zondag en ik moet nog opstaan. Gisteren was ik bij wat vriendinnen van het hostel op bezoek en het is erg laat geworden, dus ik denk dat het weer een rustig dagje wordt. Bovendien gaan velen vandaag nog naar het ziekenhuis om te werken of te leren en ik mag niet alleen naar een andere stad, grrrrr. Gelukkig neemt een Intern me binnenkort mee naar Nagpur een grote stad hier een uur verderop waar zij vandaag komt. Ze gaat hier extra voor vrij regelen. Erg lief. Misschien dat ik vanmiddag nog even met een paar naar Wardha ga, want ik wil winkelen!!! Maar even kijken nog, wat de dag me brengt :) Het is tot nu toe weer elke dag een verrassing en ik leer iedere dag weer nieuwe mensen kennen,
BLIJ, heb alweer tientallen baby'tjes op de wereld gezet:)
HOT, het is ontzettend warm op dit moment: 30-40 graden zoiets, maar hier kun je blij mee zijn, want in mei wordt het boven de 50 graden!
ROZE, mijn nieuwe haarkleur is roze en ik krijg het na een week wassen er niet uit.....
Vorige week zondag was mijn vrije dag. Ik besloot om rustig aan te doen aangezien na het tripje van vorige week naar tiger reserve, wat wel 3.5 uur rijden was op hobbelige wegen, geen zin had om weer zo'n lange reis te maken, maar om lekker uit te slapen en rustig aan mn dag te beginnen. Ik besloot om naar Bapu Kuti te gaan, het huisje waar Gandhi vroeger heeft gewoond. Na een paar keer verdwaald te zijn geweest, ik vraag me nog af hoe in dit gehucht van een plaatsje, kwam ik eindelijk op de eindbestemming Bapu Kuti. Het stelt eigenlijk niet heel veel voor, een aantal hutjes, maar toch wel leuk om hier even te zijn. Natuurlijk moest ik ook weer met een aantal op de foto, want o wat is het toch bijzonder om een blank iemand te zien, uhuhm.
Hierna ben ik nog wat heeeeeeerlijk fruit gaan kopen, de watermeloenen en verse ananas zijn hier zo lekker en ben ik terug naar het hostel gegaan. Ik heb best lang met het thuisfront geskypt en daarna ben ik gaan zonnen, aangezien mijn voeten alleen nog maar bruin zijn. De rest van mijn huid bedek ik zo veel mogelijk met stof, aangezien ik al een aantal keer een opmerking heb gekregen over dat ik te bloot ben aangekleed. Ik wil natuurlijk wel bruin thuis komen dus ik ben met een hempje en een broekje op het dak van het hostel gaan zitten, waar niemand me ziet. Heerlijk!
Maandag was het dan zo ver! Het beroemde Holi Festival!! Ik had al wat kleuren poeder ingeslagen en waterpistolen. Ik was dus klaar voor het festival. Ze hadden me hier geadviseerd om me in te oliën, omdat sommige kleuren hardnekkig zijn, dus ook dit heb ik gedaan, maar blonde ik was natuurlijk mijn haren vergeten in te oliën. Maar goed ik wist totaal niet wat ik moest verwachten van dit spektakel dus ben naar beneden gegaan op het grasveldje waar al gauw mensen naar me toe kwamen om me Happy Holi Madam te wensen. Ze spreken me hier aan met Madam, omdat ik een intern ben en de meesten die op dat terrein waren under graduated. Pfff wat voel ik me oud!! Vervolgens vonden ze het heel leuk om mij als blanke in de modder te gooien (dat is ook gebruikelijk bij Holi Festival) en heel schattig wat ze heel ruw en hard deden bij anderen, tilden ze mij heel voorzichtig of en zetten ze me zachtjes in de modder en gooiden ze me wat spetters modder over me. Het werd steeds drukker en het terrein werd een grote wolk kleur en modder, heel grappig en leuk om mee te maken. Nadat iedereen mooie gekleurd was gingen we dansen op Hindi muziek. Ook super leuk om mee te maken. Ik kreeg wat heerlijke hapjes van de warden man (onze moeder van het hostel), dus al met al een leuke morgen. Hierna was het dus tijd om te douchen. Ik wist niet dat mijn haren onder de kleuren zaten, maar toen keek ik in de spiegel:O Knal en knal roze. Na een uur onder de douchte te hebben gestaan zijn de meeste kleuren van mijn lijf, maar helaas heb ik nog steeds een roze coupe. Maar ach, ik ben wel wat gewend met mijn haar, dus dit kan er ook nog wel bij. En ik ben blij dat het roze is en geen blauw of groen. Bovendien vinden ze het overal geweldig dat ik roze haar heb, omdat ik Holi heb gespeeld, dus het is gelukkig geen ramp!
Dinsdag moest ik weer beginnen in het ziekenhuis. Deze week zou ik meedoen met Unit 2, wat inhoudt dat ik met een aantal artsen, PG's en het hoofd van de afdeling a.k.a. professor meeloop. We hebben 2x OPD (poli) in de week, 2 keer OT (OK) en 2 keer een vrije dag waarin je wordt opgeroepen om te werken en je wel in het ziekenhuis aanwezig moet zijn op de afdelingen. De taalbarriere is nu echt een groot probleem en zeker op de poli, dat maakt het wel moeilijk om alles te volgen. Maar gelukkig leggen de artsen en het hoofd van de afdeling, waar ik graag mee meeloop me veel dingen uit. Ik mis wel echt een vaste PG of arts waar ik mee meeloop, overal word ik van hort naar her gestuurd om dan met die mee te lopen dan met die en niet iedereen is even blij met een co-assistent aan zijn zijde. Vandaar dat ik graag met het hoofd meeloop, zij is erg aardig en wilt me heel veel uitleggen. Op OK heb ik al verschillende dingen gezien: waaronder het verwijderen van de baarmoeder, keizersnedes natuurlijk, het nemen van biopten en sterilisaties. Heel interessant allemaal. Toch mis ik wel de huilende baby's dus ik ga vragen of ik mijn laatste week van mijn stage toch nog naar de labour room mag, wat vast wel zal mogen:D Wat ik trouwens nog steeds heel raar vindt is dat ze opstaan voor alle artsen en dan zeker voor de professoren en al helemaaaaaal voor de oud hoofd van de afdeling. Zo maakte ik mee dat we in labour room waren en er was een PG op bezoek die eigenlijk op de afdeling hoorde. De oud hoofd van de afdeling kwam binnen en hij sprintte weg naar een kamertje om zich te verstoppen. Ik schrok me dood. De anderen wisten niet hoe snel ze op moesten springen. Ik vroeg aan de PG waarom ze dit dus deden, maar dit doen ze dus als blijk voor respect, omdat ze graag wilt dat iedereen respect voor haar heeft. Ze vertelde zelfs dat als ze belt dat ze de neiging heeft om op te staan. Echt belachelijk vind ik, voor mij is iedereen gelijk, maar goed. Hier heerst een enorme hiërarchie. Ik ben blij dat dat in Nederland anders is. Wel heb ik ontzettende respect voor de PG's hier. Ze zijn dag en nacht in het ziekenhuis aan het werk en velen hebben al kinderen. Zo vertelde een PG mij dat ze een baby heeft van 5.5 maanden die bij haar schoonmoeder woont en die ze eigenlijk als ze kan 1x in de week ziet. Ze mist hem heel erg en probeert als het kan er naartoe te gaan, maar dat is dik anderhalf uur rijden. Een andere PG vertelde me dat ze 2 kinderen heeft in het zuiden van India van 11 en 8 jaar. Ze heeft ze eerst opgevoed en is daarna begonnen aan haar PG. Ze ziet haar kinderen en haar man eens in de 3 maanden, omdat het wel 20 uur reizen is naar het zuiden. Verschrikkelijk lijkt me dat! Daarom zijn ze ook altijd aan het werk, want zodra ze alleen zijn gaan ze hun kinderen missen, wat ik me ook goed kan voorstellen. Gelukkig is dat ook anders in Nederland. Respect voor de PG's hier.
Woensdag ben ik met een aantal van hier weer naar Bapu Kuti geweest om daar wat te gaan drinken en bovendien heb ik daar een schooltje bezocht. Super leuk ze tekenen allemaal de goden van hier. Ook waren er nog wat schoolkinderen aanwezig die het natuurlijk weer super interessant vonden dat er een blanke aanwezig was. Dus er moesten natuurlijk weer wat foto's worden geknipt en ik kon het natuurlijk ook niet laten om met de schattige kinderen op de foto te gaan:D Het resultaat, zie hieronder!
Vandaag is natuurlijk weer een zondag en ik moet nog opstaan. Gisteren was ik bij wat vriendinnen van het hostel op bezoek en het is erg laat geworden, dus ik denk dat het weer een rustig dagje wordt. Bovendien gaan velen vandaag nog naar het ziekenhuis om te werken of te leren en ik mag niet alleen naar een andere stad, grrrrr. Gelukkig neemt een Intern me binnenkort mee naar Nagpur een grote stad hier een uur verderop waar zij vandaag komt. Ze gaat hier extra voor vrij regelen. Erg lief. Misschien dat ik vanmiddag nog even met een paar naar Wardha ga, want ik wil winkelen!!! Maar even kijken nog, wat de dag me brengt :) Het is tot nu toe weer elke dag een verrassing en ik leer iedere dag weer nieuwe mensen kennen,
-
23 Maart 2014 - 11:35
Jettie Krebbers:
Moniek wat leuk allemaal , wat je niet mee maakt zeg !! Wat is een PG ? Nou groen haar zou je ook wel staan denk ik !! ha ha vind ik wel schitterend hoor dat Holi feest.
Thuis missen ze je , we zijn Vrijdagavond bij je vader en moeder geweest en je was (een gezellig )onderwerp van het gesprek.
Kijk wel uit naar de live verslagen van deze expeditie, die zijn meestal nog leuker dan op papier.
Moniek hou je haaks en veel plezier nog. warme groet Jettie. -
23 Maart 2014 - 12:03
Kim:
Lieve zus, wat heb je weer een leuk verhaal getypt! Je beschrijft het zo duidelijk dat het lijkt of we er zelf bij zijn geweest!!
Ik ben blij dat je veel leert en je het steeds meer naar je zin hebt met leuke mensen daar!
Nog een klein maandje en dan ben je weer thuis, dus geniet volop!!
Dikke kus! <3 -
23 Maart 2014 - 19:06
Alie Wouda Vd Tuin:
Heel erg leuk om te lezen en te horen dat het allemaal belevenissen zijn die je nooit meer zal vergeten. De verschillen tussen India en Nederland, de rangen en standen. Nee daar houden we niet van he? Iedereen is voor ons gelijk. Leuk dat je wat mensen hebt getroffen waar je de afgelopen zaterdag avond gezellig mee hebt kunnen kletsen. Zo zie je maar zo langzamerhand integreer je in het leven van India. Veel plezier weer deze week en we keep in touch :-* <3. -
23 Maart 2014 - 21:58
Masha:
Leuk Moon! Je voelt je steeds meer op je plek, kom je nog wel terug??;) Zo raar om die verschillen te zien met NL qua o.a. relaties op de werkvloer. Hopelijk heb je nog lekker kunnen winkelen. xxx -
24 Maart 2014 - 00:15
Oma _:
Wat weer een leuk reis verslag .Fijn van je te horen De weken vliegen om zo metr al die nieuwe in drukken . Je steekt daar heel wat op zo te horen en ook nog tijd om wat te genieten hopelijk .dank lieve Moniek. .
Liefs oma xxx
-
25 Maart 2014 - 13:24
Truus Verhoijsen:
Nou Moniek wat een leuk reisverslag. die roze haren van jou staan leuk hoor. zo te lezen voel je je al helemaal thuis. Heel veel plezier en nog een leerzame stage! -
26 Maart 2014 - 15:09
Doriël:
Ha "lady in pink" !! Heb net al je verslagen ''even" gelezen. Leuk hoor, enne... wat mag je veel doen daar. Kan me voorstellen dat het spannend is, maar je gaat de uitdaging wel aan. Stoer hoor!!
Geniet nog even van het kleurrijke India en je kleurrijke zelf :). Liefs, Doriël -
26 Maart 2014 - 16:51
Moniek Wouda:
Wat een leuke reacties allemaal! Leuk dat jullie mijn verhalen allemaal volgen:) Een PG betekent post graduated en dat is eigenlijk hetzelfde als een specialist in opleiding oftewel arts-assistent in Nederland;) -
27 Maart 2014 - 15:21
Tiny Wouda.:
Lieve Moniek, Wat weer mooie verhalen over wat je daar allemaal beleeft.Zo krijgen wij ook allemaal een beetje een idee hoe het er daar allemaal aan toe gaat. Al deze indrukken zul je niet gauw vergeten. Geniet er nog van.Lieve groetjes van Opa en Oma uit Panningen -
01 April 2014 - 11:26
Trudy Hordijk:
Hoi Moniek,
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Je hebt je draai daar wel gevonden geloof ik. En dan al zoveel baby's op de wereld gebracht!! Je verhalen zijn leuk om te lezen.Nog veel plezier daar.
Lieve groetjes van Auke en Trudy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
