Bad roze, wit en mollig girl

Hallo lezers,
Bedankt voor de leuke reacties, leuk om het te lezen! Ik ben alweer 2 weken verder en zal jullie vertellen wat ik deze 2 weken heb beleefd.
Het is maart/april en ook hier is het dus lente. Echter niet zoals de lente is in Nederland waar je lekker buiten op het terras zit, met een wijntje natuurlijk, met een temperatuurtje van 20 graden, de vogeltjes die fluiten op de achtergrond, tussen de mensen die langzamerhand wat kleurrijke kleding gaan dragen en waar je je dunne zomerjas weer tevoorschijn haalt. Nee helaas, was dat maar zo. Hier is het dubbel zo warm, namelijk iedere dag boven de 40 graden. Heet dus. En zonder zee of zwembad is dat behoorlijk warm. Vele mensen hebben me gezegd dan neem je toch lekker een koude douche? Haha ja dat zou ik graag willen in deze hitte, helaas wordt mijn douche ook warm in deze tropische temperaturen. Douchen in de middag zit er dus niet in, want ik verbrand levend. Ik ben deze hitte gelukkig wel al wat gewend. Ik was hier dan ook op voorbereid en heb eigenlijk alleen maar dunne kleding meegenomen die natuurlijk wel al mijn huid bedekt, want o wee als ik te veel huid laat zien, dat kunnen de mannen hier in India niet aan. Bovendien drink ik veel water en eet ik veel watermeloenen (mijn verslaving, wat zijn die lekker hier!!!) zo overleef ik het. Gelukkig heb ik in mijn kamer ook een ‘cooler’ een heel kastwerk dat een ventilator bevat, stro en een bak met water. Het water wordt naar boven gepompt, waardoor het stro nat wordt en de ventilator blaast koude lucht door het natte stro naar mijn kamer. Genieten met dat ding aan! In het ziekenhuis probeer ik zoveel mogelijk in de koelere gedeeltes te zijn en zo veel mogelijk de afdelingen zoals ‘warm area’ te vermijden. In het ziekenhuis heb je verschillende soorten afdelingen zoals jullie al vermoeden. Je hebt ICU oftewel intensive care unit en je zou denken dat het wat hygiënischer was daar, alle vrouwen aan de monitor liggen en dat ze volop de aandacht krijgen. Nee hoor, het ziet er net zo uit als alle andere afdelingen. Er liggen misschien 2 vrouwen aan de monitor, voor de rest het enigste wat ze hebben is een infuus. Familie en vrienden zitten er de hele dag bij en het eten wordt daar gewoon opgegeten en de vrouwen nemen lakens van thuis mee. Er is een zusterpost, maar die is alleen in de ene zaal. De andere zaal is geen post. Dus erg intensive care is het niet. Verder heb je nog de ‘post-eclampsia’ ward, de patiënten die een eclampsie oftewel een insult hebben meegemaakt komen daar te liggen. Je hebt de ‘septic ward’ waar septische patiënten, zoals de naam al doet vermoeden, komen te liggen. De ward ‘sevagram project’, waar vrouwen liggen die niet getrouwd zijn en toch zwanger worden. Dit project heeft de vrouw die het meeste respect krijgt in het ziekenhuis, de baas der bazen, de vrouw waar iedereen bang voor is (ook ik moet toegeven dat ik soms een beetje bang wordt als ze langskomt, omdat iedereen voor haar op springt) dr. Chhabra madam opgericht. Een mooi project, de vrouwen kunnen gratis in het ziekenhuis bevallen. De kindjes worden opgevangen en ter adoptie afgestaan. Ze liggen in een aparte afdeling, zodat andere ‘bekende’ van hun niet zien dat ze ongetrouwd een baby hebben gekregen, wat natuurlijk in India een ‘big crime’ is. De vrouwen moeten de baby’s wel nog 3 maanden borstvoeding geven op die afdeling waar die baby’s liggen.
Ik ben nog steeds bij unit II. Ik was even bij unit III, dus wat betekende dat ik bij een andere professor zat, andere artsen en andere arts-assistenten. Ik voelde me in unit III wat prettiger, want de professor was van plan om me veel dingen te leren zoals een keizersnede. Ik was dus erg blij dat ik daar bij zat, maar helaas de professor moest een week ertussen uit en ze zei dat ik beter naar een andere unit kon gaan. Gelukkig was er een hele leuke arts in unit II bijgekomen waarbij ik veel mag doen. Ik heb met haar een vaginale hysterectomie gedaan, waarbij ik assisteerde natuurlijk en ik was eerste assistent bij een keizersnede en bij tuberectomy. Super leuk ze legde alles uit wat ze ging doen. Ook is er een andere arts-assistent (PG) bijgekomen waar ik het erg goed mee kan vinden. Anjana genaamd en ze heeft 7 jaar lang in Rusland geneeskunde gestudeerd en is nu in Sevagram om haar PG te doen. Ze weet dus hoe het is om een Europeaan te zijn. Dat blijkt ook uit haar levensstijl. Ze drinkt wodka, ze is ook gewend om veel huid te laten zien, ze heeft met mannen gedate, ze houdt van stappen en haar huidige verloofde heeft ze ontmoet in een discotheek. Mensen uit India zouden haar een bad girl noemen. Maar ik vind het erg fijn dat er iemand is die mijn manier van denken begrijpt. En zij vindt het erg van dat er iemand in Sevagram is die haar levensstijl begrijpt. We zijn dus veel samen in het ziekenhuis.
Ik moet nog steeds erg wennen aan de levensstijl hier. Zoals het opstaan voor iedereen die hoger is dan jou en diegene dan ook mam, madam of sir te noemen. Hier heb ik dus echt een hekel aan. Het schreeuwen tegen de patiënten. Al vind ik het wel allemaal leuk om alles mee te maken. Zo was ik bij een verpleegkundige langs gegaan, om haar dochters foto’s te bekijken. Ik kwam meteen vanuit het ziekenhuis en ze was helemaal in shock dat ik nog dezelfde kleding aan had als in het ziekenhuis. Ze wou namelijk dat ik daar kwam eten en dat kan echt niet in dezelfde kleding en zonder een douchebeurt. Dus ik had me verontschuldigd en alla ik kreeg toch wat te eten. Het was heerlijk en super leuk om mee te maken. Ik heb gezien hoe het klaar werd gemaakt, hoe ze bidden en ze een offer geven aan hun goden. Erg leuk! En ik mocht er vaker komen eten, mmmm.
Verder heb ik in het hostel ook een groepje vriendinnen (Aish, Barrie en Aditi). Ook meiden die op zich vrij gelovig zijn en zelfs vlees eten. Zo eet ik dan ook 2 á 3 x per week kip en vis met hun, omdat zij het ook erg missen. En bovendien ga ik een keertje pasta voor hun koken, ze willen het leren. Ik ben vandaag met Aish naar Wardha gegaan om te shoppen en om pasta ingrediënten te maken. Die pasta maken gaat erg moeilijk worden, want kruiden zoals basilicum of oregano kennen ze hier helaas niet. Dus ik ben benieuwd of ik hun überhaupt iets kan leren over pasta maken haha, maar we zullen zien.
Ook zijn zij de oorzaak dat ik de verslaving van online shoppen in India gewoon voort kan zetten. Ik vertelde hun dat ik nog een mooi kurta pak wil hebben inclusief sjaal en broek en daar kwamen de Indiaanse sites al aan. Ze vertelden dat het nu veel te warm was om te winkelen en dat ze vooral online gaan shoppen, dus ik hoppa achter die laptop en doen wat ik altijd doe kleding zoeken. Ik was meteen verliefd geworden op een pak en heb dit dus ook gekocht. Helaas was het pak er niet meer, maar ben ik wel blij gemaakt met ringen en enkelbandjes. De bezorger heeft dit netjes gebracht naar het hostel, maar helaas was die bezorger niet echt een professionele man. Hij vond het namelijk erg interessant dat een blanke vrouw dit pakketje kwam ontvangen en had vervolgens mijn nummer opgeslagen. Hij heeft me een tijd lastig gevallen met telefoontjes en berichtjes dat hij graag wilde afspreken, wat ik natuurlijk niet ga doen. Ik heb mijn vriendinnen gevraagd of dit normaal was hier, maar natuurlijk was dat niet. De volgende dag kwamen mijn vriendinnen de bezorger tegen en hebben ze ervoor gezorgd dat hij mij niet meer lastig valt. Super lief! Zo zie je maar dat je in een erg korte tijd goede vriendinnen kunt maken. Ik zit vaak bij hun op de kamer en zij bij mij. Erg leuk, want ze vertellen me van alles over het leven hier, het werken in het ziekenhuis, de levensstijl enz enz. Zo vertelden ze ook dat hier ontzettend veel slangen en schorpioenen zitten!!! Dat ik elke dag voordat ik mijn voeten op de grond zet even moet kijken of er geen eng beest zit. Ieeeeeee!!! Al lijkt het me wel heel vet om deze beesten te zien en te fotograferen, maar ik denk dat ik dan anders piep. Tot nu toe is de kust nog veilig geweest, maar ik blijf op mijn hoede.
Wat mij trouwens ook heel erg verbaasd is dat ik nog niet ziek ben geweest (afkloppen). Mijn darmen en mijn maag zijn sterker dan ik dacht!! Ene kant fijn, maar aan de andere kant ik dacht mooi bruin, blond en slank (door al dat diarree en het overgeven) terug te keren. Helaas wordt dit waarschijnlijk roze, wit en mollig. Want ja ik heb nog steeds roze haar al wordt het wel steeds een stuk minder. En iedereen blijft me maar steeds voeren met eten dat ik moet proeven, dus dat helpt ook niet echt. Dan maar naar de kapper, de sportschool en onder de zonnebank in Nederland.
Ik zal maar eens een eind aan mijn verhaal draaien, want het wordt volgens mij weer erg lang. Mijn tijd op de afdeling gynaecologie en obstetrie zit er helaas op Erg jammer want ik ga de huilende baby’s erg missen. Ik had het er erg naar mijn zin en ondanks de hiërarchie die er heerst was iedereen echt super aardig voor me, maar ik ben ook wel klaar voor het volgende avontuur: community medicine! Ik kom mijn laatste weekend in India wel nog terug op de afdeling gynaecologie en obstetrie voor een conferentie over oncologie en gynaeocologie. Super leuk dat ik daarvoor ben uitgenodigd. Ik heb al een conferentie meegemaakt over keizersnedes en dat was echt super leuk en interessant! Ik heb daar zelfs een certificaat en 2 credit hours punten gekregen hehe, misschien heb ik daar straks als arts nog iets aan:P
Morgen begin ik dus met community medicine. Ik ga hiervoor 2 weken naar een klein dorpje Bidhi en vanuit daar gaan we de armere huisjes opzoeken met een arts en daar de mensen beter maken of zorgen dat ze niet ziek worden middels preventie. Ik ben erg benieuwd. Iedereen zegt dat het heel saai is hier in India, maar ik weet dat dit mijn kans is om het armere leven van India te zien. Mij lijkt het dus erg leuk. Zeker omdat ik deze kans niet in Nederland krijg! Na deze 2 weken ga ik alweer terug naar Nederland. Mijn lieve vader heeft mijn ticket omgeboekt, omdat het ons toch niet verstandig leek om illegaal zonder een geldige visum terug naar Nederland te gaan, omdat ze hier erg streng zijn met het visum. Dus nu een weekje eerder! De tijd vliegt echt en heb nog veel op de planning staan en wil nog veel leren, dus ik ga volop van deze laatste 2 weken genieten!! xxx